اثر کاربرد کودهای زیستی در سطوح مختلف کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره بر صفات مرتبط با عملکرد دانه جو (hordeum vulgare)

به منظور مطالعه تأثیر کاربرد کودهای زیستی در سطوح مختلف کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره بر صفات مرتبط با عملکرد دانه جو (رقم صحرا) آزمایشی بصورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با عامل اصلی نیتروژن در سه سطح (0 ، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار)، عامل فرعی شامل کود فسفره در 2 سطح (0 و 50 کیلوگرم در هکتار) و عامل فرعی فرعی کودهای زیستی در چهار سطح (عدم مصرف، مصرف باکتری های حل کننده فسفات، مصرف باکتری های تثبیت کننده نیتروژن، مصرف توأم آن ها) و با ? تکرار انجام شد. نتایج نشان داد کود نیتروژنی، فسفره، کود بیولوژیک و اثر متقابل کود فسفره و نیتروژنی بر تمامی صفات مرتبط با عملکرد دانه تأثیر معنی داری داشتند. مقایسه میانگین نشان داد با افزایش سطوح کودی نیتروژنه به همراه کاربرد کودهای زیستی (مجزا و تلفیقی) عملکرد دانه به طور معنی داری افزایش یافت به طوری که بیشترین عملکرد دانه (5/364 گرم در متر مربع) در تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه به همراه تلقیح توأم کودهای زیستی به دست آمد.